برای اولین بار اینجا وام گرفتم. وام برای تسویهی هزینههایی که مدتی بود عقب افتاده بودن؛ میخواستم همه رو یهجا صاف کنم تا دیگه مدام سود روش نیاد. هر بار به عدد درشت وامم (که اتفاقاً خیلی هم راحت تصویب شد*) نگاه میکنم، یه اضطراب ملایم میاد سراغم.
همیشه حس میکنم بابام، سیگار به لب، از اون دنیا داره نگام میکنه. دیشب بلند بلند براش توضیح میدادم که این هزینه ها برای پیشرفت بوده، نه خرج بیفایده. صداش رو شنیدم که گفت «میدونم دختر.» همون لحظه خیالم راحت شد که فهمیده.
*آنلاین درخواست دادم، دو روز بعد پول نشست به حسابم. بدون نیاز به ضامن، بدون مراجعه ی حضوری، بدون درد و خونریزی.
۰ نظر
۲۵ مهر ۰۴ ، ۰۷:۰۶