چون میگذرد غمی نیست
چهارشنبه, ۲۵ فروردين ۱۴۰۰، ۱۲:۳۵ ب.ظ
دو روزه که تا مرز گریه رفتم و هر بار تو دلم گفتم خدایا غلط کردم میخوام برگردم اتاقم. پیش مامانم.
اما هر بار به خودم نهیب زدم که میگذره این روزا هم.
امیدوارم ۵ سال دیگه که مدرکمو میگیرم، با پیدا کردن یه شغل خوب، جبران همه ی سختی ها بشه......
تو دعاهای افطارتون منو بی نصیب نذارین....
۰۰/۰۱/۲۵
سلام
چند سال پیش وقتی دنبال کار میگشتی و ناراحت بودی اومدم برات نوشتم اینا میگذره و خیر بالاخره پیش میاد.
اونروزا شاید اصلا به اینجایی که الانی فکرتم خطور نمی کرد.
این روزای سختم میگذره. یکی مثل من دوست داره الان جای تو بود با این همه سختی حتی.
ولی اینام میره و روزای ارامش میاد. به خودت سخت نگیر اگر یه جایی کم آوردی یا به یه کاری نرسیدی عب نداره حالا دو روز دیرتر.